خشکه دریا - شعری از ناصر حامدی
«خشکه دریا»
خشکه دریا! ته دارم، غم ندارم
گوش آکه، که درد دیل کم ندارم
زندگی اوختینی صفا داری
هرجا که چم پرنیر خدا واری
صبه سر اوختی که شومنه ختا
سوزه فهمیسته گوسندی پاستا
بلبلی گَو روکهته نمک داری
گولی خنده دَی، چه لفی آتاری
همه جا آواینه آوی گَوا
چمه شو همیشه ماتاوه شوا
زندگی روزی مونی، شو نداری
آسمونی پیشنی برا، تو نداری
ادامه دارد ...
+ نوشته شده در پنجشنبه بیست و پنجم خرداد ۱۳۹۶ ساعت ۶:۳۱ ب.ظ توسط
|
«شعر تالشی»، پایگاهی ست برای شناخت و شناساندن شعـــــر شاعران تالش زبان؛ شعــری که علیرغم توانایی ها و ویـــژگی های منحصر به فــرد خود، بنا به دلایل ریز و درشت بسیار، هنوز بخت و اقبال آن را نیافته است تا در جایگاه بایسته و شایسته اش بنشیند و به مطالعه گرفته شود.