شعري از استاد فرامرز مسرور - گويش ماسالي (تالشي جنوبي)
«کاپیش»
جيربني
زميني
كن ﬞ ، آ.
□
بنه خا
آفتاو با دسي سر
سر بكش ﬞ
ميوه ش كامه رس بوبو.
□
ريشه ش آتنيه
ويتَنده شه
سييا زميني جاني كو.
و ... ادامه ي مطلب ...
«کاپیش»
جيربني
زميني
كن ﬞ ، آ.
□
بنه خا
آفتاو با دسي سر
سر بكش ﬞ
ميوه ش كامه رس بوبو.
□
ريشه ش آتنيه
ويتَنده شه
سييا زميني جاني كو.
و ... ادامه ي مطلب ...
«شعر تالشی» پایگاهی ست برای شناخت و شناساندن شعـــــر شاعران تالش زبان؛ شعــری که علیرغم توانایی ها و ویـــژگی های منحصر به فــرد خود، بنا به دلایل ریز و درشت بسیار، هنوز بخت و اقبال آن را نیافته است تا در جایگاه بایسته و شایسته اش بنشیند و به مطالعه گرفته شود.
بدون شک، یکی از عمده تــرین دلایل این امر، غـریب و گمنام واقع شدن «هـــویّت و زبان» قـــوم نجیب و اصیل ایـرانی «تالــش» در خانه ی پدری و میهن همیشگی اش، «ایران» بوده و است؛ مسأله ای که متأسّفانه، جــدای از بــرخی تلاش های فرهنگی محـدود و معـدود، تا کنون توجّه درخــوری به آن نشده و برای تغییر و بهبود ش اقدام جدی و مؤثــّری صورت نگرفته است.
با امید آن که درنتیجه ی کوشش های فـرهنگی تالشان فرهیخته و هوشمند و هـمّت و پیگیـری مسئولین و همه ی فــرزندان فهیم و غـیــرتمند ایران زمین بزرگ، این کاستی و نقص، هر چه زودتر برطرف گردد؛ ایدون باد!
■ ■ ■
قصد ما بر آن است تا در این پایگاه، بــر بنیاد اصــول و قواعد مشخصی پیش برویم و عمل کنیم تا از پــراکنده کاری، آشفتگی، سوء تعبیر و برداشت های غـیــر واقع بینانه ی احتــمالی در امان بمانیم. اصول و قواعدی که ما به آن ها پایبند خواهیم بود عبارت اند از:
1- ما در این وبلاگ، عمــــدتاً به «شعـــر تالــشی» و موضوعات مرتبط با آن همچون «نقد و بررسی آثار شعـــری تالــشی»، «معرّفی شاعــران تالش» و ... خواهیم پــرداخت و تا جایی که امکان دارد از ورود به دیگـــر حــوزه ها و موضوعات پرهیز خواهیم کرد.
2- محدوده ی جغرافیایی کار ما «تالش بزرگ»، یعنی سراسر مناطق تالش نشین ایران و جمهوری آذربایجان خواهد بود؛ بنابراین در این جایگاه از گویش های مختلف تالشی، کار ارائه خواهد شد و شاعران سراسر سرزمین تالش، در حد وسع و توانمان معرّفی خواهند گردید. و ... ادامه ی مطلب ...
«شعر تالشی»، پایگاهی ست برای شناخت و شناساندن شعـــــر شاعران تالش زبان؛ شعــری که علیرغم توانایی ها و ویـــژگی های منحصر به فــرد خود، بنا به دلایل ریز و درشت بسیار، هنوز بخت و اقبال آن را نیافته است تا در جایگاه بایسته و شایسته اش بنشیند و به مطالعه گرفته شود.