بدين وسيله از همه ي بزرگان، فرهيختگان و همونداني كه پس از درگذشت پدر پيرمان، با مهر و همدلي خود موجبات آرامش ما را فراهم كردند، قدرداني مي كنيم.
باشد كه با خدمت در شادي ها و جشن هايتان، بتوانيم اندكي از عهده ي ديني كه بر ماست، برآييم.
از خداوند بزرگ و مهربان براي همه ي شما عزيزان، تندرستي و آرامش هميشگي مي خواهيم.
سپاسگزار مهرتان
خانواده ي بختياري مركيه
غروب روز آدينه، بيست و پنجم شهريور نود، آن گاه که چراغ عمر مادر مهربان و زحمتكشمان، ناباورانه خاموش شد، شماري از دوستان ارجمند در همان دقايق نخست باخبر شدند و سريعاً خودشان را به خانه ي روستايي محقرمان رساندند. دستمان را گرفتند، راهنمايي كردند، كارها را پيش بردند و ... .
خبر كه بيشتر پخش شد، بزرگان قوم تالش و عموم دوستان و هموندان، از راه هاي دور و نزديك، با شيوه هاي مختلف همدردي كردند و در تسـّلاي خاطرمان كوشيدند: قدم رنجه كردند تشريف آوردند منزل، در سايت ها و وبلاگ هايشان خبر را آوردند، در مراسم خاك سپاري و سوگ نشست هاي سوم و هفتم شركت كردند، زنگ زدند، پيامك دادند، پاي وبلاگ ها پيام تسليت نوشتند، ايميل فرستادند و ... و به اين ترتيب لطف و مهرباني را در حق ما تمام كرده و ما را براي هميشه مديون بزرگواريشان ساختند.
بزرگان قوم تالش، دوستان و هموندان ارجمند، اينك كه شرمنده ي لطف همه ي شما عزيزانيم و ناتوان از جبران آن همه مهر و دلجويي، اميدواريم با شركت در جشن ها و شادي هايتان، بتوانيم از زحمات بي دريغ شما قدرداني كنيم.
از تقصيرات و كوتاهي هايمان درگذريد.
پاينده باد فرهنگ مهر بنياد ايران زمين!
ارادتمند همه ي شما
پژمان و فرزاد بختياري مركيه
«شعر تالشی»، پایگاهی ست برای شناخت و شناساندن شعـــــر شاعران تالش زبان؛ شعــری که علیرغم توانایی ها و ویـــژگی های منحصر به فــرد خود، بنا به دلایل ریز و درشت بسیار، هنوز بخت و اقبال آن را نیافته است تا در جایگاه بایسته و شایسته اش بنشیند و به مطالعه گرفته شود.