معرّفي كوتاه سيـّد سعدي، معروف به صدر جلالي
سيـّد سعدي، فرزند سيـّد جلال و معروف به صدر جلالي، يكي از شاعران معروف و بديهه سراي تالش است كه حدود سال 1274 در «قله كول» (قلعه كول وشمه سرا) ماسال، چشم به جهان گشود. وي به خاطر طبع شاعري و بديهه سرايي، مورد توجه خاص و عام بود و همه از مصاحبتش احساس لذت و شادي مي كردند. اشعاري كه در منطقه به صورت سينه به سينه از او نقل مي شد، از جذابيت خاصي برخوردار بود و از وضعيت اجتماعي و سياسي عصر شاعر، حكايت ها داشت. شوربختانه اينك از آن همه سروده ي زبانزد، چيز چنداني در دست نيست. آن چه هم كه در خاطر معمرين منطقه بر جاي مانده، ابياتي پراكنده و عمدتاً مرثيه است كه به علت دخل و تصرف هاي بي رويه، از وجاهت حقيقي آن ها به شدت كاسته شده است.
مرحوم صدر جلالي در سال 1315 دار فاني را وداع گفت و در گورستان ميرمحله ي ماسال به خاك سپرده شد.
نمونه اي از سروده هاي فارسي ايشان كه ظاهراً ناقص است:
«آقا تب»
جــان بـه قــربان لـقـايت آقـا تب
صـــدر بــادا بـه فـــدايـت آقـا تب
آقـا تب خـــوب رســــيـدي دادم
تــــو پـــــدروار نــمـــــــودي يـادم
اي خـوش آن دم به زمين افتادم
بـارك الله بـه صـفـــــايـت آقـا تب
منبع (با اندكي دخل و تصرف):
نامداران ماسال و شاندرمن، فرامرز مسرور ماسالي، چاپ كادوسيان، ماسال، 1379، ص 182
«شعر تالشی»، پایگاهی ست برای شناخت و شناساندن شعـــــر شاعران تالش زبان؛ شعــری که علیرغم توانایی ها و ویـــژگی های منحصر به فــرد خود، بنا به دلایل ریز و درشت بسیار، هنوز بخت و اقبال آن را نیافته است تا در جایگاه بایسته و شایسته اش بنشیند و به مطالعه گرفته شود.