«چوكو آز لول ببوم؟!»

آي هـــوني يـون، گـــولمَچَــيون، آز دﬞيوم

چــول ببي ووتدَن؛ چــوكو آز چول ببوم؟!

سا هـَزو سورون رقم هست، كانه دوم

خــول ببي ووتدَن؛ چــوكو آز خول ببوم؟!

هــاردمــه قـسـم به خـــــدو آز رَسَــــم

كــــول ببي ووتدَن؛ چـوكو آز كول ببوم؟!

آوشــوميم آز، آي سَتينـون، آي چيتــون

شول ببي ووتدَن؛ چوكو آز شول ببوم؟!

هـمــه يْ سَــه شينـه شَكـَيه ام زﬞوون

لــول ببي ووتدَن؛ چــوكو آز لــول ببوم؟!

ناصيــري دورانيم، عــذوب كــش، اسير

يــول ببي ووتدَن؛ چــوكو آز يــول ببوم؟!

 

 

ترجمه ي فارسي:

 

«چگونه من لال باشم؟!»

                                              اي چشمه ها، آبگيرها، من دريايم.

                                              مي گويند چاله باش؛ چگونه من چاله باشم؟!

                                              صدها هزار سال سن من است، درخت پيرم.

                                              مي گويند شاخه باش؛ چگونه من شاخه باشم؟!

                                              به خداوند سوگند خورده ام كه من رسيده ام.

                                              مي گويند كال باش؛ چگونه من كال باشم [در حالي كه رسيده ام]؟!

                                              من ابريشم هستم اي «ساتن»1 ها، اي «چيت»2ها!

                                              مي گويند «شال»3باش؛ چگونه من شال باشم؟!

                                              اين زبان (تالشي) از همه ي زبان ها شيرين تر است.

                                              مي گويند لال باش؛ چگونه من لال باشم؟!

                                              ناصر دورانم،‌عذاب كش، اسير.

                                              مي گويند بزرگ باش؛ چگونه من بزرگ باشم [در حالي كه عذابم]؟!

 

 

 

پي نوشت:

     1 و 2) دو نوع پارچه ي ارزان قيمت

     3) پارچه اي كه از پشم گوسفند تهيه مي شود.

 

 

منبع:

     گزيده ي آثار شاعران تالش ايران و جمهوري آذربايجان، جلد نخست، به كوشش ياسر كرمزاده، فرهنگ ايليا، رشت، ۱۳۸۹، صص۲۶۱ - ۲۶۰

 

 

توضيح يك نكته:

     در يكي دو جاي ترجمه ي اين شعر، دست برده ام. مثلاً در مصراع دوم  به جاي "چاه"، "چاله" آورده ام و ...